Ο Αλέξανδρος Ζέκιος ήταν παιδί μιας φτωχής οικογένειας, γεννημένος σε ένα χωριό. Ήρθε χωρίς χρήματα στην Αθήνα όταν ήταν 14 χρονών. Άρχισε να εργάζεται σε ένα πρατήριο υγρών καυσίμων όπου το χρησιμοποιούσε και για να κοιμάται καθώς στην αρχή δεν είχε που να μείνει. Διψώντας για εξέλιξη, εργάστηκε ως μαθητευόμενος μηχανικός βοηθώντας τον προϊστάμενό του στην επισκευή αυτοκινήτων. Ένα σημαντικό βήμα που καθόρισε την επαγγελματική φήμη του Αλέξανδρου Ζέκιου ήταν όταν του ζητήθηκε να αναλάβει την επισκευή αυτοκινήτων της Βουλής καθώς τον κατέστησε ως ένα καλό και έντιμο επαγγελματία στο χώρο. Το 1928 αποφάσισε να ανοίξει το δικό του πρατήριο υγρών καυσίμων.

Ο Αλέξανδρος Ζέκιος απευθύνθηκε στην εταιρία Socony-Vacuum Hellas και ανέλαβε ένα ημιυπόγειο πρατήριο με δυο αντλίες, στην πλατεία Ωδείου πλάι στην οδό Πειραιώς, όπου έφερε και τη μητέρα του να εργαστεί μαζί του. Ήταν η τυχερή του επιχείρηση και παρά τον πόλεμο που ακολούθησε, παρέμεινε στην ίδια θέση.

Στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής το πρατήριο καταστράφηκε. Η εταιρία πρότεινε στον Αλέξανδρο Ζέκιο ένα μεγαλύτερο πρατήριο αλλά εκείνος αρνήθηκε και έφτιαξε ξανά το μικρό πρατήριό του στην πλατεία Ωδείου. Στα χρόνια που ακολούθησαν πέτυχε ένα ρεκόρ προμηθεύοντας 80.000 γαλόνια βενζίνης.

Η επαγγελματική φήμη του Αλέξανδρου Ζέκιου απλωνόταν και η εταιρία Mobil του πρότεινε συνεργασία υποστηρίζοντάς τον να αγοράσει το σταθμό αυτοκινήτων Πανελλήνιον, στην οδό Αχιλλέως 65 στο Μεταξουργείο.

Το Πανελλήνιον άρχισε να λειτουργεί ως ο πρώτος σταθμός ολοκληρωμένης εξυπηρέτησης στην Αθήνα. Με καύσιμα καλής ποιότητας και άφθονο νερό από τον ποταμό Κυκλοβόρο που κυλάει από κάτω του, το Πανελλήνιον εγκατέστησε και πλυντήριο αυτοκινήτων. Στο ισόγειό του στάθμευαν ταξί ενώ τα λεωφορεία της Πελοποννήσου στάθμευαν στην ταράτσα με τους οδηγούς τους να κοιμούνται εκεί ώστε να είναι επί τόπου για τα πρωινά τους δρομολόγια. Παράλληλα, εκεί συγκεντρώνονταν από νωρίς και οι επαγγελματίες της λαχαναγοράς αρχίζοντας τις συμφωνίες τους. Ο κυρ-Γιώργος, ένας συμπαθής χαρακτήρας που ετοίμαζε καφέδες για τα γειτονικά καταστήματα, μετέφερε το καφενείο του μέσα στο γκαράζ και έτσι το Πανελλήνιον εξελίχθηκε σε μια φιλόξενη στέγη της πόλης που έγινε γνωστή στους ταξιδιώτες για τις υπηρεσίες της.

Ο Αλέξανδρος Ζέκιος έμεινε στην οδό Αχιλλέως 65 μέχρι το 1964, έκτοτε, όντας συναισθηματικά δεμένος με την πλατεία Ωδείου, εγκαταστάθηκε και πάλι εκεί, ενώ ανέθεσε και μετέφερε το “Πανελλήνιον”  στον άντρα της κόρης του Ελένης – τον Κωνσταντίνο Παπουτσάκη όπου και το ανέλαβε αυτός. Λίγο αργότερα όμως ένας νέος νόμος επέβαλε σε όλα τα πρατήρια να απομακρυνθούν από το κέντρο της πόλης.

Το Πανελλήνιον συνέχισε την επιτυχημένη του πορεία λειτουργώντας αδιάκοπα όλο το 24ωρο.

Απο τα κέρδη, ο Αλέξανδρος Ζέκιος πάντοτε φρόντιζε να συμβάλλει και στις ανάγκες του χωριού του.

Το Πανελλήνιο πέρασε στα χέρια του γιου της Ελένης και Κωνσταντίνου Παπουτσάκη, του Μιχάλη Παπουτσάκη, ο οποίος το εξέλιξε σε ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία «ΣΕΑΠ ΑΕΕ. Πανελλήνιος» (Σταθμός Εξυπηρέτησης Αυτοκινήτου Πανελλήνιος-Ανώνυμη Εμπορική Εταιρία). 
Ο Μιχάλης Παπουτσάκης δούλευε στο Πανελλήνιο από 11 χρονών, παράλληλα με το σχολείο, για να μάθει τη δουλειά και το 1994 ανέλαβε εξ ολοκλήρου την διεύθυνση του σταθμού – ταυτόχρονα με τις σπουδές του – όπου έγινε και πρόεδρος του Δ.Σ. Ασχολήθηκε με το εμπόριο πετρελαίου και σκραπ ενώ παράλληλα επεκτάθηκε και σε άλλες διαφορετικές επαγγελματικές δραστηριότητες με έδρα το Πανελλήνιο. Τη δεκαετία του ’90 ο Μιχάλης Παπουτσάκης αγόρασε τέσσερα γειτονικά οικόπεδα και επέκτεινε το σταθμό έτσι ώστε να υπάρχουν είσοδοι και από τις οδούς Αντιλόχου και Παραμυθίας.

 

 

Μετά την ολοκλήρωση των εργασιών αναδιαμόρφωσης, το Πανελλήνιο πλήρως ανανεωμένο σας καλωσορίζει ξανά διατηρώντας όλα εκείνα τα στοιχεία που αποπνέουν τη νοσταλγική διάθεση της δεκαετίας του ’60! Ο ανακαινισμένος ιστορικός σταθμός παρέχει στους πελάτες του υπηρεσίες χώρου στάθμευσης, πλυντήριο-λιπαντήριο, παροχή καυσίμων και καφενείο εποχής εμπνευσμένο από τη ρετρό αισθητική της δεκαετίας του ’60!